មន្ទោទរី

ពីWiktionary

មន់ទោទៈរី សំ. ( ន. ) (< មន្ទ “ទន់, ធ្ងន់...” + ឧទរី “មាន​ផ្ទៃ” = ស្ត្រី​មាន​ផ្ទៃ​ធ្ងន់) នាម​នាង​ទេវី​ម្នាក់​ជា​ជាយា​នៃ​ក្រុង​រាពណ៍ (ក្នុង​រឿង​រាមកេរ្តិ៍); ខ្មែរ​ហៅ​កាត់​ពាក្យ​ខ្លី​តែត្រឹម មន្ទោ ក៏​មាន ។