មហណ្ណព

ពីWiktionary

មៈហន់-នប់ បា.; សំ. ( ន. ) (មហណ្ណវ < មហន្ត > មហ “ធំ” + អណ្ណវ “សមុទ្រ”; មហាណ៌វ < មហន៑្ត > មហា + អណ៌វ ) សមុទ្រ​ធំ​, មហា​សមុទ្រ (ច្រើន​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ) : ស្ដេច​ហែល​កណ្ដាល​មហណ្ណព កន្លង​ថ្ងៃ​យប់​ច្រើន​វេលា ប្រទះ​ហ្វួង​ត្រី​ផង​នានា រាជា​ហែល​កាត់​ឥត​មាន​ភ្លឹក ។ល។