មហេសក្ខ

ពីWiktionary

មៈហេស័ក បា. ( គុ. ឬ ន. ) (< មហា + ឦស + អាខ្យា “ដែល​គេ​និយាយ​គ្នា​ថា​ជា​ធំ​ចម្បង”) ពាក្យ​សម្រាប់​ហៅ​ទេវតា​ដែល​មាន​អានុភាព​ធំ; សរសេរ​ជា មហេស័ក្ខ ក៏​បាន; ក្នុង​កាព្យ​ប្រើ​ជា មហេសក្ខា ក៏​បាន ។ ប្រើ​ជា​បទ​សមាស​ក៏​បាន : មហេសក្ខ​ទេវតា, មហេសក្ខ​ទេវ​បុត្ត, មហេសក្ខ​ទេវ​រាជ (មៈហេស័កខៈ--) ទេវតា, ទេវ​បុត្ត ទេវ​រាជ ជា​មហេសក្ខ ។