មហេសី
មៈ- បា.; សំ. ( ន. ) (មហរ្សិ < មហា + ឫឞិ ) អ្នកស្វែងរកនូវគុណធំ (ព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធ) ។ ឥសីធំ គឺឥសីដែលបានសម្រេចគុណវិសេសជាន់ខ្ពស់ជាងពួកឥសីសាមញ្ញ (ដែលហៅថា មហាឥសី ឬ មហាឫសី) ។
មៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (មហិឞី “ក្សត្រិយ៍ដែលជាធំជាងអស់ស្ត្រីទាំងពួង”) ឋានន្តរថ្នាក់ខ្ពស់សម្រាប់ព្រះរាជទេពីដែលក្សត្រិយ៍ទ្រង់បានព្រះរាជទានអភិសេក ឬដែលបានអភិសេកជាមួយនឹងព្រះរាជា សម្ដេចមហេសី; ហៅថា សម្ដេចព្រះរាជទេវី ឬ សម្ដេចព្រះរាជិនី ក៏បាន ។ សម្ដេចព្រះអគ្គមហេសី មហេសីដែលជាធំបំផុតជាងព្រះរាជទេវីទាំងពួង ។