មហោឡារ
មៈហោឡា បា. ; សំ. ( គុ. ) (< មហា + ឧឡារ; មហោទារ < មហា + ឧទារ) ដែលធំលើសលែង, ប្រសើរបំផុត, ដែលហ៊ឹកហ៊ាក់ឬអធិកអធមក្រៃពេក; ដែលអស្ចារ្យខ្លាំង (ប្រើជាមហោឡារិក ក៏បាន) : រៀបពិធីធ្វើបុណ្យជាមហោឡារ, រៀបក្បួនហែជាមហោឡារិក ។ មហោឡារគុណ គុណដ៏ធំក្រៃលែង ។ល។