មាតាមហយ្យកា

មាតាមៈហៃ-យៈកា បា. ( ន. ) (< មាតុ + អាមហី + អយ្យកា “ជីដូន​របស់​មាតា​នៃ​ម្ដាយ”) ជីដូន​ទួត​ខាង​មាតា; (រ. ស.) : ព្រះ​មាតា​មហយ្យកា, ប្រើ​ជា មាតា​មហយ្យិកា ក៏​បាន (ម. ព. មហយ្យកោ ផង) ។