មុត
( កិ. ) បង្កើតជារបួសដោយសស្ត្រាឬដោយអ្វីៗដែលមានមុខស្រួច : កាំបិតមុតដៃ, បន្លាមុតជើង ។ ចុះ, ធ្លុះចុះធ្លុះចូល : ដីរឹងកាប់មិនមុត, ដីធូរកាប់មុតជ្រៅ ។ គុ. ដែលមានមុខងាយកាត់, ងាយកាប់, ងាយធ្លុះចូល : កាំបិតកោរនេះមុតណាស់ ។ ព. ប្រ. ចិត្តមុត ចិត្តហានក្លា គឺចិត្តហ៊ានប្រថុយមិនញញើត ។ ប្រាជ្ញមុត ប្រាជ្ញារហ័សវាងវៃអាចកាត់ផ្ដាច់សេចក្ដីសង្ស័យបានដោយងាយភ្លាមៗ ។ ភ្នែកមុត ភ្នែកដែលប៉ិនមើលសង្កេតស្គាល់ការណ៍ពិតបានភ្លាមៗ ។ សម្ដីមុត សម្ដីក្លៀវក្លា ហ៊ានស្ដីថាឲ្យគេម៉ាំងៗជ្រៅៗមិនញញើតមាត់ ។ល។