មុទិតា

ពីWiktionary

បា. ( ន. ) ដំណើរ​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ទៅ​រក​សេចក្ដី​សុខ​របស់​អ្នក​ដទៃ​ពុំ​រើស​មុខ គឺ​ដំណើរ​ដែល​ដឹង​ថា អ្នក​ដទៃ​តាម​តែ​អ្នក​ណា​ក៏​ដោយ គេ​មាន​ទ្រព្យ​ធន​បុណ្យ​ស័ក្តិ បាន​ប្រកប​ដោយ​សេចក្ដី​សុខ-ចម្រើន ក៏​មាន​ចិត្ត​ជួយ​អរ​គេ មិន​ច្រណែន​និន្ទា​ឈ្នានីស (មុទិតា នេះ​ជា​ធម៌​ប្រសើរ​សំខាន់​មួយ​យ៉ាង​សម្រាប់​ពួក​មនុស្ស) ។ មុទិតា​ចិត្ត ចិត្ត​ដែល​មាន​មុទិតា ។ មុទិតា​ធម៌ ធម៌​ដែល​ប្រកប​ដោយ​មុទិតា (ដូច​គ្នា​នឹង មុទិតា​ចិត្ត ដែរ) ។