មុនិ
សំ. បា. ( ន. ) អ្នកប្រាជ្ញា ។ មុនិកុញ្ជរ អ្នកដែលជាចម្បងជាងអស់អ្នកប្រាជ្ញ, អ្នកប្រាជ្ញឆ្នើម ។ មុនិន្ទ អ្នកដែលជាធំជាងពួកអ្នកប្រាជ្ញ ។ មុនិនាថ អ្នកដែលជាទីពឹងរបស់ពួកអ្នកប្រាជ្ញ ។ មុនិរាជ ស្ដេចនៃពួកអ្នកប្រាជ្ញ (ពាក្យទាំង ៤ នេះ សុទ្ធតែជាវិសេសនាមរបស់ព្រះសព្វញ្ញុពុទ្ធ); ខ្មែរច្រើនប្រើក្លាយជា មុនី, ជា មុនីកុញ្ជរ, មុនីនាថ, មុនីរាជ ។