មូទូ
( គុ. ) ដែលមានគំនិតរាក់, ទាល, មិនឈ្លាស; តូវម៉ូវ ឬតូវមម៉ូវ, កញ្ចប់កញ្ចូវ : មនុស្សទូមូ, ឫកទូមូ, ប្រើជា កិ. វិ. ក៏មាន : នាបីហៅគ្រូ កុំធ្វើទូមូ ចិត្តនោះឲ្យស្ងួន កុំធ្វើតម្កើង ចង់ធំតែខ្លួន ក្រែងបាបមកចួន នៅនាលោកិយ (ច្បាប់ក្រម) ។ ប្រហែលជាក្លាយមកពី ទុមុ ទន់; អន់; ខ្សោយចំណេះទេដឹង ?