មោលី

បា.; សំ. ( ន. ) (មោលិ; មៅលិ) ជុក, កំប៉ោយ; ផ្នួង​សក់ : កាត់​មោលី ។ ខ្មែរ​ហៅ​កំពូល​ស្រួច​ដែល​ធ្វើ​របរ​ស្មី​កួច​មូល​លើ​ព្រះ​សិរស៍​ព្រះ​ពុទ្ធ​រូប​ថា មោលី ដែរ : ព្រះ​មោលី; សាង​ព្រះ​ពុទ្ធ​រូប​ប្រាក់​មោលី​មាស ។