Jump to content

ម៉ាត់

ពីWiktionary

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

សិលាចារឹក ម៉ាត់ មានន័យថាភ្នែក

( ន. ) (ក្លាយ​មក​ពី​ពាក្យ មាត់) ចំនួន​ដែល​ល្មម​នឹង​មាត់, អ្វី​ៗ​ដែល​គួរ​ដល់​មាត់ : ពម​បាយ​ពីរ​បី​ម៉ាត់, ស៊ី​ស្លា​មួយ​ម៉ាត់ ។ វាចា​ដែល​ចេញ​ថា​បាន​ជា​ពាក្យ​មួយ​ៗ : ពាក្យ​មួយ​ម៉ាត់, និយាយ​ពីរ​បី​ម៉ាត់ ។ ម៉ាត់​ណា​ម៉ាត់​នោះ ឬ ម៉ាត់​ណា​ម៉ាត់​ហ្នឹង ពាក្យ​ណា​ប្រាកដ​ជា​ពាក្យ​នោះ ឬ​ថា​ត្រង់​ណា​ប្រាកដ​ថា​ត្រង់​ហ្នឹង : និយាយ​ម៉ាត់​ណា​ម៉ាត់​ហ្នឹង (ព. សា.) ។ និយាយ​បាន​មួយ​ម៉ាត់​មួយ​ក និយាយ​បាន​ខ្លះ, និយាយ​បាន​បន្តិច​បន្ដួច (ព.សា.) ។ ស៊ី​មួយ​ម៉ាត់​មួយ​ក​ ស៊ី​ខ្លះ, ស៊ី​បន្តិចបន្តួច (ព. សា.) ។

( ឧ. ) ឮ​សូរ​ដោយ​ក្ដិច, ដោយ​ដាច់​ខ្សែ​តូច​ជាដើម : ក្ដិច​ម៉ាត់, ដាច់​ម៉ាត់ ។ ព. ប្រ. ដាច់​ខ្យល់​ម៉ាត់ ដាច់​ខ្យល់​ដង្ហើម​ហាក់​ដូច​ជា​ដាច់​ខ្សែ​ឮ​សូរ​ម៉ាត់ (ស្លាប់) ។