ម្ជូរ
( ន. ) វត្ថុដែលមានរសជូរ, ស្លឹកឬផ្លែសម្រាប់ប្រើជាគ្រឿងជូរ : ម្ជូរសណ្ដាន់, ម្ជូរស្លឹកថ្នឹង, ម្ជូរក្រូចឆ្មា, ម្ជូរអម្ពិល ។ល។ ឈ្មោះសម្លដែលបង់ម្ជូរ : សម្លម្ជូរ ។ ម្ជូរម្ចត់ វត្ថុជូរនិងវត្ថុចត់; ពាក្យសម្រាប់ហៅគ្រឿងជូរនិងចត់រួមគ្នា (ព. សា.) ។ ទឹកម្ជូរ ទឹកដែលលាយដោយវត្ថុមានរសជូរ ។