ម្រឹគ

ពីWiktionary

ម្រ៉ឹក សំ.; បា. ( ន. ) (ម្ឫិគ; មិគ) សត្វ​ចតុប្បាទ​ព្រៃ​ទួទៅ​មាន​សីហៈ, ខ្លា, ឈ្លូស, ប្រើស, ក្ដាន់, រមាំង ជាដើម : ពួក​ម្រឹគ, ហ្វូង​ម្រឹគ; ព្រាន​ម្រឹគ; បើ​ញី​ជា ម្រឹគី ។ ម្រឹគ​ជាតិ (ម. ព. មិគ​ជាត) ។ ម្រឹគជីវ័ន (ម្រឹគៈ--) អ្នក​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ដោយ​ការ​បាញ់​ម្រឹគ​យក​សាច់​ជា​ដើម​លក់​ដូរ (ព្រាន​ម្រឹគ) ។ ម្រឹគ​ទាយ​ពន ឬ--វ័ន (ម. ព. មិគ​ទាយ​ពន) ។ ម្រឹគ​ព័ន្ធន៍ (ដូច​គ្នា​នឹង មិគ​ព័ន្ធន៍ ដែរ) ។ ម្រឹគ​រាជ (ម. ព. មិគ​រាជ) ; បើ​ញី​ជា ម្រឹគ​រាជិនី (ស្ដេច​ម្រឹគ​ញី) ។ ម្រឹគី​ម្រឹគា ពួក​ម្រឹក​ញី​និង​ម្រឹក​ឈ្មោល ។ ម្រឹគេន្រ្ទ (--គេន) ស្ដេច​ម្រឹគ (ច្រើន​សំដៅ​សត្វ​សីហៈ) ។ល។