ម្សៀត
( ន. ) ប្រយោជន៍, សេចក្ដីកើតការ : មានម្សៀត ។ ចោលម្សៀត មិនកើតការ, មិនបានការ, ប្រើការមិនកើត : មនុស្សចោលម្សៀត, របស់ចោលម្រៀត ។ បង់ម្សៀត បង់ប្រយោជន៍, អសារឥតការ, ដែលគួរតែចោល : ខូចបង់ម្សៀត (ម. ព. បង់សៀត ផង) ។ មានម្សៀត មានប្រយោជន៍, បានការ ។ ចោលម្សៀត ! មោឃៈ ! (ព. ទ្រ. ម.) ។