យុត្តៈ
យុត-តៈ បា. សំ. ( គុ. ) (យុក្ត) ដែលគួរ, ដែលត្រឹមត្រូវ, ដែលប្រកបដោយ, ដែលត្រូវទំនង, ត្រូវបែប....។ ប្រើជាបទសមាស : យុត្តកម្ម (យុត-តៈក័ម) អំពើដ៏គួរ, អំពើឬការដែលត្រឹមត្រូវ ។ យុត្តការណ៍ (យុត-តៈ-កា) ហេតុឬដំណើរដ៏គួរ ។ យុត្តកិច្ច ឬ យុត្តក្រឹត្យ (យុត-តៈ-កិច ឬ--ក្រឹត) កិច្ចឬក្រឹត្យត្រឹមត្រូវ, ការរវល់ដែលគួរធ្វើ, គួរប្រកប ។ យុត្តចិន្តា ឬ យុត្តមតិ (យុត-តៈចិន-ដា ឬ--មៈតិ) គំនិតដ៏គួរ, គំនិតត្រឹមត្រូវ ។ យុត្តវាចា ឬ យុត្តវាទ (យុត-តៈ--) សម្តីត្រឹមត្រូវ, ពាក្យដែលគួរនិយាយ ។ យុត្តវាទី (យុត-តៈ--) អ្នកដែលពោលពាក្យត្រឹមត្រូវ, អ្នកពោលពាក្យគួរដល់ការ; បើស្រ្តីជា យុត្តវាទិនី ។