រង
( កិ. ) ទ្រពីក្រោម, ដាក់ទ្រពីក្រោម : យករនេលដាក់រងឈើហុប ។ ទទួលភារៈ, ទទួលបន្ទុក : រងក្ដីជួសគេ, រងបន្ទុក ។ ទស់ទប់ការពារ : យកដំបងរងមុខដាវ ។ ទទួលទុក្ខវេទនា : រងទុក្ខ, រងកម្ម, រងគ្រោះថ្នាក់ ។ល។ គុ. ដែលជាលំដាប់ចុះមក : អ្នកនុះគេមានចំណេះជាងខ្ញុំ, ខ្ញុំរងពីគេមក, ចាងហ្វាងរង, អគ្គលេខាធិការរង ។ រងរ៉ាប់ ឬ រ៉ាប់រង ទទួលភារៈលើខ្លួន, ទទួលអះអាង ។
( ន. ) ពំនូកដីដែលពូនជាភ្លឺដាំដំឡូងជ្វាជាដើម មានជ្រលងទាបត្រង់ចន្លោះ : រងដំឡូង, រងត្រាវ, លើករងខ្ញី, ពូនរងដំឡូង ។ ប្រដាប់ សម្រាប់ទ្រពីក្រោម : រងប្រអប់, រងហឹបស្លា ឬ រងស្លា ។ រងទឹក ប្រឡាយតូចដែលលកក្រោមចុងសំយាបដំបូល ជាផ្លូវសម្រាប់បង្ហូរទឹកភ្លៀងដែលធ្លាក់អំពីដំបូល មិនឲ្យហូរចូលមកខាងក្នុង : ជីករងទឹករោង ។ រងព្រះជង្ឃ (រ. ស.) ខ្នើយរងជង្គង់ ។ រងព្រះបាទ (រ. ស.) ខ្នើយជើង ។ រងព្រះសិរ (រ. ស.) ខ្នើយកើយ ។
( គុ. ) ដែលឡើងថ្លាព្រោះភក់ឬកករធ្លាក់ចុះទៅខាងក្រោម : ដងទឹកល្អក់ទុកឲ្យរង, ទឹកកំបោររង ។
រង (មើលក្នុងពាក្យ រុង) ។ រង់