រដេមរដម

( គុ. ) ដែល​រវីត​រវែត​ឬ​ទ្រែម​ទ្រម មិន​មាំមួន​ព្រោះ​ពិការ​ឬ​ព្រោះ​កើត​រោគ​មាន​ដំបៅ​ជាដើម : មនុស្ស​រដេម​រដម (និយាយ​ថា រដែម​រដម ក៏​មាន, តាម​ទម្លាប់​ប្រើ) ។