រណ្ដំ
( កិ. ) ដំគ្នារឿយៗ, ប៉ះឬទង្គិចគ្នាដូចគេដំរឿយៗ : ចានរណ្តំគ្នា ។ ព. ប្រ. រណ្តំតែគ្នាឯង ប្រទូស្តតែគ្នាឯង ។ ព. ទ. បុ. ចានមួយរាវរណ្តំតែគ្នាឯង នៅក្នុងលំនៅឬក្នុងបន្ទុកមួយចេះតែប្រទូស្តគ្នារឿយៗឥតស្រាក ដូចជាចានក្នុងរាវមួយរណ្តំគ្នា ។