រនុក

ពីWiktionary

( ន. ) ចន្ទាស់​សម្រាប់​រុក​រុញ​ចេញ​ចូល​តាម​ប្រហោង​ឬ​ចន្លោះ រាំង​ឬ​បើក​បាន​តាម​ត្រូវ​ការ : រនុក​ទ្វារ ។ ព. ប្រ. អ្នក​ដែល​ជា​ទំនុក​ទុក​ចិត្ត​ ប្រាប់​ផ្លូវ ប្រាប់​ទំនង, ឲ្យ​ការ ឬ​ទាំង​ជា​ទី​ពឹង​ពាក់​អាស្រ័យ​ផង ហៅ​ថា រនុក ដែរ : គេ​មាន​រនុក​ខាង​ក្នុង​មាំ​ណាស់ ។ ចោរ​ស្រុក​ជា​រនុក​ចោរ​ព្រៃ; ពាក្យ​កាព្យ​ថា ចោរ​ព្រៃ​អាស្រ័យ​ពឹង​ចោរ​ស្រុក ដែល​ជា​រនុក​ឲ្យ​ដឹង​ដាន ប្រាប់​អស់​កិច្ច​ការ​កល​លំអាន ទើប​ចូល​ប្លន់​បាន​ឥត​ញញើត ។