រនោង

ពីWiktionary

( ន. ) សត្វ​ល្អិត​មួយ​ប្រភេទ សម្បុរ​ខ្មៅ​ពភ្លក់ ខ្លួន​រឹង ច្រើន​កើត​ក្នុង​រដូវ​ភ្លៀង នៅ​នឹង​កៀន​មេ​ដំបូល​ឬ​កៀន​ផ្លាន​ផ្ទះ​ចាស់, ចួន​កាល​ធ្លាក់​ចុះ​មក​ក៏​មាន, ច្រើន​ហៅ​ថា មេ​រនោង (ប្រហែល​ជា​ហៅ​ក្លាយ​មក​ពី​ពាក្យ​ថា ននោង ទេ​ដឹង ? ព្រោះ​សត្វ​នេះ​មាន​រូប​សណ្ឋាន​ស្រដៀង​នឹង​គ្រាប់​ននោង) ។

  1. Onychostoma meridionale