រន្ទេប
( ន. ) សត្វបក្សីមួយប្រភេទ មាត្រតូច រាងច្រឡោសម្បុរខ្មៅ ចុងកន្ទុយឆែក សំឡេងស្រួយ, ជាសត្វរកស៊ីឆាបឆក់សត្វល្អិតជាអាហារ ។ រន្ទេបតាយសាក រូបរន្ទេបស្លាប់ឯង (ឥតគេពិឃាត) ដែលគេរើសយកមកហាលថ្ងៃឲ្យក្រៀម ហើយរុំអំបោះខ្មុកម្រ័ក្សណ៍ រក្សាទុកដោយជឿថាជាមង្គលគ្រឿងការពារមិនឲ្យភ្លើងឆេះផ្ទះបាន (សម្រាប់ជនជាកោតុហលមង្គលិក “ជនអ្នកជឿមង្គលភ្ញាក់ផ្អើល” ។ ម. ព. តាយសាក ផង) ។