របត់

ពីWiktionary

( ន. ) ផ្លូវ​ឬ​ទី​ដែល​បត់​វៀច : របត់​ផ្លូវ, របត់​ដង​ស្ទឹង ។ ចម្ងាយ​ផ្លូវ​ឬ​ទី​មួយ ល្បឿន​ដែល​ត្រូវ​បត់​ត្រឡប់​មក​វិញ : មួយ​របត់​គោ ។ របត់​កែង​ដៃ របត់​ដែល​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ជា​កែង​ដៃ ។ របត់​ពស់ ដែល​វៀច​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ជា​របត់​ខ្លួន​ពស់ ។ របត់​អន្ទង់​អាំង របត់​ដែល​វៀច​ក្ងិក​ក្ងក់​ដូច​ជា​អន្ទង់​អាំង ។ល។