របើស
( ន. ) សត្វរបស់អ្វីៗដែលបានដោយរើសហើយ ដាច់អាល័យពីម្ចាស់ដើម ត្រូវបានជាសម្បត្តិសម្រាប់រាជការ: គោរបើស, សេះរបើស, ទ្រព្យរបើស ។ ព. ប្រ. កូនក្មេងដែលដើរអាវ៉ាសែដាច់សង្វែង ចោលផ្ទះលំនៅឬស្រុកទេស, មានគេរើសយកមកចិញ្ចឹមរក្សា (ដោយទំនងត្រូវច្បាប់), ក៏ហៅ របើស បានដែរ : ក្មេងរបើស, កូនរបើស ។