របេង
( ន. ) tuberculosis/tuberculose ឈ្មោះរោគក្អករីងឬរោគស្គមរីងជារោគបណ្ដាលកកើតអំពីសួតជាដើម មានអាការតត្រំតត្រើយយ៉ាងរឹងត្អឹង កម្រពេទ្យមើលជា ទាំងជារោគឆ្លងយ៉ាងកំបាំងផង : រោគរបេង, របេងរីងរៃ, រោគឆ្លងតាមផ្លូវដង្ហើមបង្កឡើងដោយមេរោគឈ្មោះ បាស៊ីកុក (bacille de Koch BK : Mycobacterium tuberculosis) ដែលកើតឡើងនៅលើសរីរាង្គណាមួយរបស់មនុស្សឬសត្វដូចជា សួត ឆ្អឹង ពោះវៀន តម្រងនោម ស្រោមខួរ កូនកណ្ដុរ។ល ។ ឧ. ១ - អ្នកជំងឺដែលកំពុងសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យនេះមានរោគរបេងសួត។ ឧ. កុមារនេះមានរោគរបេងកូនកណ្ដុរ (ប្រជាជនខ្មែរនិយមហៅថា កើតម្រេញ) ។ ពូជរបេង ពូជមនុស្សដែលធ្លាប់តែអ្នកខ្លះមានរោគរបេងឆ្លងពីមាតាបិតាតៗរៀងមកដល់កូនចៅផង ។ ព. ប្រ. របេងកូនក្រាញ់ កូនត្រីតូចៗមានកូនត្រីក្រាញ់ជាដើមដែលប្រទះទុក្ខវេទនាព្រោះទឹកក្នុងថ្លុក, ក្នុងជ្រលងជាដើមរីងនៅតិចតួច ទាំងត្រូវកម្ដៅថ្ងៃខ្លាំងផង; ច្រើនមានតែក្នុងខែជេស្ឋឬខែអាសាឍ ដែលចួនកាល (ក្នុងឆ្នាំខ្លះ) ត្រូវខ្យល់ច្រករនាមអំពីទិសនីរតីបក់រំហួតរាំងគ្មានភ្លៀង រីងទឹក : ខែរបេងកូនក្រាញ់ ។