រមាសកុយមួយ
(Rhinoceros sondaicus) ភិនភាគ៖ រមាសកុយមួយមានលក្ខណៈខុសពីរមាសកុយពីរ ដោយសារវាមានទំហំធំជាង ហើយមានស្បែកកក្រាស់រលីងពណ៌ប្រផេះរាងជាផ្នត់ៗផ្ទាំងពេញលើខ្នង ដែលផ្នត់ទី១ ស្ថិតនៅខាងក្រោយក ផ្នត់ទី២នៅផ្នែកខាងក្រោយស្មា និងផ្នត់ទី៣នៅលើត្រគាក។ វាមានកុយមួយប្រវែងមិនលើសពី ១៥ស.ម នៅលើខ្ទង់ច្រមុះ។ ជើងនីមួយៗមានម្រាម៣។ ដានជើងរមាសពេញវ័យមានទំហំ ២១ស.ម ឬលើសពីនេះ។
ភិនភាគ៖ រមាសកុយមួយមានលក្ខណៈខុសពីរមាសកុយពីរ ដោយសារវាមានទំហំធំជាង ហើយមានស្បែកកក្រាស់រលីងពណ៌ប្រផេះរាងជាផ្នត់ៗផ្ទាំងពេញលើខ្នង ដែលផ្នត់ទី១ ស្ថិតនៅខាងក្រោយក ផ្នត់ទី២នៅផ្នែកខាងក្រោយស្មា និងផ្នត់ទី៣នៅលើត្រគាក។ វាមានកុយមួយប្រវែងមិនលើសពី ១៥ស.ម នៅលើខ្ទង់ច្រមុះ។ ជើងនីមួយៗមានម្រាម៣។ ដានជើងរមាសពេញវ័យមានទំហំ ២១ស.ម ឬលើសពីនេះ។ ជីវសាស្ត្រ៖ រមាសរស់នៅតាមទីជម្រកដែលមានព្រៃក្រាស់ៗ ជាទូទៅវាចូលចិត្តរស់តាមតំបន់ទំនាបសំបូរទៅដោយភក់ដើម្បីននៀលលេង និងតំបន់មានទឹក។ ចំណីអាហាររបស់វាមានដូចជាពន្លកឈើដែលដុះចេញពីដី មែកឈើតូចៗ ស្លឹកឈើខ្ចីៗ និងផ្លែឈើដែលជ្រុះ។ វាជាសត្វចូលចិត្តរស់នៅតែឯកឯង ហើយវារស់នៅជាគូនៅពេលរដូវបន្តពូជ។ រមាសផ្តល់កំណើតកូនម្តងបានមួយបន្តាប់ពីពពោះរយៈពេល១៦ខែ ហើយកូនបំបៅដោះមេរហូតដល់អាយុ ២ឆ្នាំ។
រប៉ាយរស់នៅ៖ រមាសមាននៅប្រទេសកម្ពុជាតាំងពីយូរមកហើយ ក្រុមស្រាវជ្រាវ និងអភិរក្សកំពុងតែស្វែងរកពីវត្តមានពិតរបស់វានៅតាមបណ្តាភូមិភាគមួយចំនួន ដែលមានទីជម្រកសមស្របទៅនឹងលក្ខណៈជីវសាស្ត្ររបស់វា។ សព្វថ្ងៃប្រភេទនេះវាមានផងដែរ នៅប្រទេសវៀតណាមភាគខាងត្បូង និងនៅកោះចាវាភាគខាងលិច។ ការប៉ាន់ស្មានចុងក្រោយបំផុតអំពីចំនួនរមាសកុយមួយនៅសល់តិចជាង ១០០ក្បាល (Foose and Van Strien 1997) ។ ស្ថានភាពអភិរក្ស៖ រមាសកុយមួយជាប្រភេទកម្របំផុត និងត្រូវបានចុះក្នុងបញ្ជីក្រហម IUCN (CR) ជាប្រភេទជិតផុតពូជបំផុតលើពិភពលោក។ ក្នុងចំណោមថនិកសត្វ ប្រភេទនេះត្រូវបានគំរាមកំហែងយ៉ាងខ្លាំងនៅលើពភពលោក ដោយសារការបំផ្លាញទីជម្រក និងការបរបាញ់ដើម្បីតម្រូវការអាជីវកម្មនាំចេញទៅប្រទេសចិន និងប្រទេសផ្សេងៗទៀតសម្រាប់ផលិតជាឱសថ៕