រលីង
( កិ. ) លីងសាច់ចម្រាញ់ឲ្យចេញខ្លាញ់, ឲ្យស្រស់ទឹក : រលីងសាច់មាន់ ។ គុ. ដែលរលីងរួចហើយ : សាច់រលីង ។
( គុ. ) ស្អាតធេង, ស្អាតឥតគ្រោតគ្រាត : ដីរលីង; រលីងឆិញ, រលីងណិល, រលីងយង់ ។ ព. ប្រ. ដែលស្អាត; ជ្រះ, ស្រឡះ ឥតសៅហ្មង : ចិត្តរលីង, សម្ដីរលីង ។ កិ. វិ ដែលស្អាតដោយរម្លីង; ដែលអស់ដូចគេរម្លីង : កោររលីង, ឈូសឈើរលីង; អស់រលីង ។ ព. ប្រ. ដែលនិយាយស្រឡះមិនពាំត្រណោត, មិនប្រឡិមប្រឡុម : និយាយរលីង ។