រាក់ទាក់

( កិ. វិ. ឬ គុ. ) ដែល​ពោល​ស្រុះ​ស្រួល​ទទួល​ដោយ​អើពើ, ចៅរ៉ៅ : និយាយ​រាក់​ទាក់; សម្ដី​រាក់​ទាក់ ។