រឹល
( គុ. ) ដែលទាលព្រោះសឹក; ដែលអន់មុត; ដែលរេចខ្លី: កាំបិតរឹល; ស្មៅរឹល ។ ព. ប្រ. គំនិតរឹល ឬ ចិត្តរឹល គំនិតឬចិត្តដែលស្រុញទញ់ទាល់ ឥតលូសលាស់ចម្រើន ។ ចំណេះរឹល ចំណេះដែលឥតលូតលាស់ មានតែគាំងឬភ្លេចភ្លាំងទៅវិញ ។ ប្រាជ្ញារឹល ប្រាជ្ញាទាល, ទាល់, ទញ់, តុះ, ។ល។ (ម. ព. រេច ផង) ។ រិល