រុក
( កិ. ) បុកចូល; រុល, សំរុក, ត្រសុល ចូល : យករបុករុករន្ធ; ដើររុកព្រៃ, រុកចូលក្នុងព្រៃជ្រៅ ។ ព. ប្រ. និយាយផ្ទញ់ឬស្ទាក់ផ្លូវស្ទាក់ដំណើរឲ្យគាំងឆ្លើយតបតមិនរួច : រុកតែមួយម៉ាត់ពីរទៅនៅស្ញេញ ។ រុករាន រុកទន្រ្ទានចូលរានយកទី; ដើររុករាន ដើរទន្រ្ទានចូលឥតក្រែង ។ (ព. កា.) : ទ័ពគេរុករាន ទ័ពយើងទន្ទ្រាន ស្ទើរគ្មានសល់ទី លុះយើងរុកទៅ ទ័ពគេវក់វី ដណ្ដើមបានទី មកយើងច្រើនហើយ ។ បុករុក រុកខ្លាំងរឿយៗ; សំរុកចូលឬចូលសំរុកទាំងអំណាច, សំរុកចូលឥតក្រែង ។ល។