រូបិយ

ពីWiktionary
  1. រូបិយៈ បា.; សំ. ( ន. ) (រូបិយ; រូប្យ) ប្រាក់; ប្រាក់​ឬ​មាស​ឬ​លោហ​ជាតិ​មាន​ទង់​ដែង​ជាដើម​ដែល​មាន​រូប​សណ្ឋាន​ឬ​ត្រា​ជា​គ្រឿង​សម្គាល់ សម្រាប់​ចាយ​រាល់​ប្រទេស; ទោះ​វត្ថុ​ដទៃ​ក្រៅ​ពី​ប្រាក់​មាស​និង​លោហ​ជាតិ ដែល​រដ្ឋ​បាល​ក្នុង​ប្រទេស​នីមួយ​ៗ​បញ្ញត្ត​ឲ្យ​ប្រើ​ជា​របស់​សម្រាប់​ចាយ​ជា​ជំនួស​ប្រាក់​មាស ដូច​យ៉ាង​ធន​បត្រ​ដែល​ប្រើ​ក្នុង​សម័យ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ក៏​ហៅ រូបិយៈ បាន​ដែរ ។ រូបិយ​ប័ណ្ណ (រូប៉ិយៈប័ន) រូបិយ​វត្ថុ​ជា​ក្រដាស, ក្រដាស​ជា​តំណាង​រូបិយ​វត្ថុ​នៃ​ប្រទេស​នីមួយ​ៗ ។ រូបិយ​ប្រភព ប្រភព​នៃ​រូបិយ ។ រូបិយ​ម័យ ឬ--វិការ (រូប៉ិយ៉ៈ--) ដែល​ធ្វើ​ដោយ​ប្រាក់, ដែល​យក​សាច់​ប្រាក់​ធ្វើ ។ រូបិយ​សម្ភព កំណើត​រូបិយៈ ។ រូបិយ​សំវោហារ (រូប៉ិយៈស័ងវោហា) ការ​ទិញ​ដូរ​ដោយ​រូបិយៈ, ការ​ចាយ​វាយ​រូបិយៈ ។ល។ --យៈ (សេដ្ឋកិច្ច) រូបិយវត្ថុ money, monnaie ឧបករណ៍ផ្លូវការដែលចេញផ្សាយដោយធនាគារជាតិ និង ទទួលស្គាល់ដោយរដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសមួយ ប្រើប្រាស់សម្រាប់វាស់វែងតម្លៃ ដោះដូរ និង សន្សំ។ រូបិយវត្ថុមានដូចជា កាក់លោហៈ ក្រដាសប្រាក់ មូលប្បទានបត្រជាដើម។ ឧ. ប្រាក់រៀលជារូបិយវត្ថុរបស់ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។