រើ
( កិ. ) យកចេញ, ជញ្ជូនចេញអំពីកន្លែងមួយទៅដាក់កន្លែងផ្សេង : រើអីវ៉ាន់ពីផ្ទះចាស់ទៅដាក់ក្នុងផ្ទះថ្មី ។ លើកយកចេញអំពីគំនរ : រើឧស ។ ប្រឹងស្ទុះច្រឡោតឡើង : គោផុងក្នុងភក់ខំប្រឹងរើរមួលខ្លួន ។ បង្រះប្រែប្រួលត្បុលរុលឡើងលើ : ក្មេងដេកចេះតែរើ ។ ក្អែអាហារចេញពីមាត់ : សុខនរើចំណីឲ្យកូនស៊ី ។ កែប្រែ : រើសម្ដី, រើសេចក្ដី, រើបញ្ញត្តិ ។ រើខ្លួន រលាស់ឬដកខ្លួនចេញ; ប្រឹងកែឬដោះខ្លួនឲ្យរួចផុតពីការទាក់ទិន ។ រើបង្គុយ ប្រែបង្គុយ ។ រើបន្ទុក (ព. ប្រ.) លែងនៅក្នុងបន្ទុករបស់អ្នកដែលខ្លួនពឹងផ្អែកជ្រកអាស្រ័យ ។ រើរុះ (ព. ប្រ.) ដែលកែប្រែម្ដងដូច្នេះម្ដងដូច្នោះមិនចេះដាច់ស្រេច : និយាយរើរុះ; សម្ដីរើរុះ ។ រើសើ ឬ សើរើ រើតាមស្នើរតាមស្រទាប់ ដែលកប់ដែលកំបាំងឲ្យឃើញច្បាស់ប្រាកដ : រើសើ ឬ សើរើរកសំបុត្រដើម ។ រើអៀង រើអាហារថ្មីពីក្នុងក្រពះមកទំពាម្ដងទៀត ឲ្យល្អិត (ដែលហៅថា ទំពាអៀង) ហើយលេបទៅវិញ (ចំពោះតែសត្វចតុប្បាទតិណភ័ក្ខពួកខ្លះ) : គោរើអៀង ។ល។