រែក
( កិ. ) នាំយកអ្វីៗដែលពាក់ព្យួរនៅចុងដងរែកមានទម្ងន់ស្មើភាគគ្នាទាំងពីរខាង ដោយដាក់ដងរែកលើស្មាម្ខាង : រែកឧស, រែកអង្ករ ។ ព. ប្រ. មិនលម្អៀងទៅរកម្ខាងៗ : ធ្វើជាឥស្សរជនត្រូវរែកកុំពុន; ចៅក្រមជម្រះក្ដីរែក ។ រះទាំងពីរខាង : ស៊ីរែក, និយាយរែក, ធ្វើការរែក ។
( ន. ) ឈ្មោះល្បែងមួយប្រភេទ ស្រដៀងនឹងចត្រង្គ ខុសគ្នាតែឈ្មោះកូន និងការឈ្នះចាញ់, មានបែបឲ្យស៊ីរែកទាំងពីរខាង ឬបើអ្នកម្ខាងទាល់ច្រក ត្រូវអ្នកម្ខាងកៀរក្រសោបស៊ីបានទាំងអស់ : លេងរែក (ជាល្បែងសម្រាប់ពួកទាហានដូច ចត្រង្គ ដែរ) ។