រោយរាយ
( កិ. ឬ កិ. វិ. ) ទម្លាក់, ជម្រុះឬធ្លាក់, ជ្រុះចុះរាត់រាយ : រោយរាយសំរាម; ផ្កាជ្រុះរោយរាយ ។ គុ. ដែលរាយពពាយ, រដាច់រដោច រប៉ិចរប៉ី : របស់រោយរាយ, ទ្រព្យរោយរាយ ។ ដែលឃ្លៀងឃ្លាត, ឥតប្រយោជន៍, យកជាការពិតពុំបាន : ពាក្យរោយរាយ (សម្ផប្បលាប) ។