រំពត់
( កិ. ) ពត់ឯងវៀចរមួលឬកែកល្អៀងសាច់ មិនត្រង់មិនរត់សាច់ដូចដើម : ឈើចេះតែរំពត់ ។ គុ. ដែលរមួលឬកែកខុសពីសណ្ឋានត្រង់ : ឈើរំពត់, ស្នែងក្របីរំពត់ ។ ន. សណ្ឋានដែលវៀចរមួលឬកែក : រំពត់ឈើ, រំពត់ស្នែងក្របី ។
( កិ. ) ពត់ឯងវៀចរមួលឬកែកល្អៀងសាច់ មិនត្រង់មិនរត់សាច់ដូចដើម : ឈើចេះតែរំពត់ ។ គុ. ដែលរមួលឬកែកខុសពីសណ្ឋានត្រង់ : ឈើរំពត់, ស្នែងក្របីរំពត់ ។ ន. សណ្ឋានដែលវៀចរមួលឬកែក : រំពត់ឈើ, រំពត់ស្នែងក្របី ។