រ៉ក

1. ( ន. ) ប្រដាប់​មាន​ភ្លៅ​សណ្ឋាន​ខូង​ជុំ​វិញ វិល​បាន​ធូរ​ស្រួល សម្រាប់​ស៊ក​ខ្សែ​ឬ​ពួរ​ទាញ​អ្វី​ៗ​យោង​ឡើង​ឬ​សម្រូត​ចុះ​ដោយ​ងាយ : រ៉ក​ឈើ, រ៉ក​ដែក (ចិន​ហៅ​កៅឡាក់) ។
2. ភូមិនៃឃុំកុកឡាក់