លទ្ធិ
លុ័ត-ធិ បា.; សំ. ( ន. ) (លព្ធិ) ការឃើញ, សេចក្ដីយល់ឃើញ; សេចក្ដីប្រកាន់ជំនឿ, ជំនឿ (យ៉ាងដូចជឿសាសនាជាដើម); ការប្រកាន់តាមយោបល់របស់ខ្លួនឬតាមទម្លាប់; ពិធី, បែបបទ; ការនិយម : លទ្ធិពុទ្ធ, លទ្ធិព្រាហ្មណ៍, លទ្ធិនិគ្រន្ថ, លទ្ធិហោរ, មនុស្សមានលទ្ធិ ផ្សេងគ្នា ។