លៀន

( កិ. ) លេច​ចេញ, ចេញ​បន្លឹម ពី​ក្នុង​ទី​ដែល​លឹប​ឬ​ដែល​កប់ : សំបោរ​លៀន​ចេញ​ពី​ក្នុង​ច្រមុះ ។ បញ្ចេញ​អណ្តាត​ពី​ក្នុង​មាត់ : លៀន​អណ្តាត ។ គុ. ដែល​ចេញ​ត្លែ ឬ​ដែល​ឡើង​ត្លោត : ភ្នែក​លៀន, ដំបៅ​លៀន ។