លោ
- ( កិ. ) យោគខ្លួនទៅមុខ, យោគខ្លួនស្ទុះចូល : លោចូលទៅចាប់ ។ ហែលទឹកយោគខ្លួនធ្លោៗ : ហែលលោ ។ ន. លំនាំឬទំហឹងដែលយោគខ្លួនទៅមុខ : ស្ទឹងនុ៎ះតូចទេ ហែលឆ្លងប្រហែលប្រាំបីប្រាំបួនលោដល់ទៅត្រើយម្ខាង ។
- ( និ. ) ក្រែង, ចួនក្រែង : ចុះបើលោគេសួរឲ្យខ្ញុំប្រាប់គេថាម៉េច ? ។ ហាក់ដូច : លោធ្វើជាមិនឃើញ ធ្វើហាក់ដូចជាមិនឃើញ ។ ចួនជា : លោជាមិនកើត ។ ត្រឡប់បែរជា : លោបែរជាមិនឲ្យទៅវិញ ។ល។ (ម. ព. ចួន ឬ ជួន និ. ផង) ។
- ភូមិនៃឃុំកំពាន់