លោកិយ
--កិយ៉ៈ ឬ --កី បា.; សំ. ( គុ. ) (លៅកិក, លៅក្យ) ដែលមានក្នុងលោក; ដែលជាប់ទាក់ទងដោយលោក; សម្រាប់លោក ។ ព. ផ្ទ. លោកុត្តរ ។ ប្រើជាបទសមាសរៀងពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. --កិយ៉ៈ, ដូចជា : លោកិយចិត្ត ចិត្តរបស់លោកិយសត្វ ។ លោកិយជន ឬ--មហាជន ជនឬមហាជនដែលមានក្នុងលោក ។ លោកិយទ្រព្យ ឬ--សម្បត្តិ ទ្រព្យឬសម្បត្តិសម្រាប់លោកិយជន ។ លោកិយធម៌ ធម៌សម្រាប់លោកិយសត្វធម្មតា ឬសណ្តាប់ធ្នាប់របស់លោកិយសត្វ ។ លោកិយសត្ត ឬ--សត្វ សត្វដែលមានក្នុងលោក ។ លោកិយសទ្ធា ជំនឿរបស់លោកិយជន; ការជឿកម្មផលរបស់លោកិយជន ។ល។