លំញង
ស. ( គុ. ) (លាំយ្ចង អ. ថ. លុ័មយ៉ង “ល្អ, ស្រស់បស់”) ទងវង; ញ៉ែងញ៉ង; ល្វតល្វៃ (ច្រើនប្រើតែក្នុងកាព្យ): ស្រីស្រស់ទងវង ដំណើរលំញង ឥតឆ្គងត្រង់ណា ទាស់តែពុំបាន ឮស័ព្ទវាចា សុំនាងកញ្ញា ថាម៉េចខ្លះមក ។
( ន. ) ឈ្មោះត្រប់មួយប្រភេទ ផ្លែតូចៗ ជាចង្កោម សម្បុរបៃតង រសខារបន្តិចៗ, ប្រើជាបន្លែ ឬជាអន្លក់បាន, ងាយដុះឯងមិនបាច់ដាំ : ត្រប់លំញង (ហៅ ត្រប់ពុតលំញង ក៏បាន, ហៅតាមទម្លាប់ដោយស្រុក) ។