លំទោន
( កិ. ) បង្អោនឬបន្ទន់កាយវាចាឲ្យទន់ភ្លន់ ឲ្យសុភាព : លំទោនកាយ បន្ទន់កាយ ។ ប្រើឱនលំទោន កុំបីមានឆ្គង ប្រាជ្ញាបុណ្យផង កើតដោយប្រតិបត្តិ (សាស្រ្តាច្បាប់ក្រម) ។
( កិ. ) បង្អោនឬបន្ទន់កាយវាចាឲ្យទន់ភ្លន់ ឲ្យសុភាព : លំទោនកាយ បន្ទន់កាយ ។ ប្រើឱនលំទោន កុំបីមានឆ្គង ប្រាជ្ញាបុណ្យផង កើតដោយប្រតិបត្តិ (សាស្រ្តាច្បាប់ក្រម) ។