លំនឹង
ព. ថ. ( ន. ) ភាពនឹង, ការឋិតនៅនឹង : លំនឹងបង្គុយ; លំនឹងកាយ, លំនឹងស្មារតី ។
- (សិល្បៈ) ឈ្មោះក្បាច់រាំមួយប្រភេទ ដែលឈរឬអង្គុយដោយប្រើដងខ្លួនក្នុងលំនាំត្រង់បង្ហាញពីលក្ខណៈអែនអន ពត់ពេន ដើម្បីកុំឱ្យធ្មឹងក្រទាំង។ ក្បាច់នេះជាសោភណភាពមួយដ៏ល្អឯកក្នុងរបាំបុរាណខ្មែរ។