វជ្ជទស្សី

(វ័ច-ជៈទ័ស-សី បា.; សំ. ( គុ. ឬ ន. ) (វជ៌្យទរ្ឝិន៑) ដែល​ឃើ​ញ​ទោស​គេ​ជា​ប្រក្រតី; អ្នក​ដែល​ឃើញ​តែ​ទោស​គេ (បើ​ស្រ្តី​ជា វជ្ជទស្សិនី) ។