វឌ្ឍន
វ័ត-ឍៈនៈ បា.; សំ. ( ន. ) (វឌ្ឍន; វទ៌្ធន ឬ វធ៌ន) សេចក្ដីចម្រើន; ការលូតលាស់; ដំណើរដុះដាល; ដំណើរកើតកាលវាលគុម្ព ។ ព. ផ្ទ. ហាយន ឬ ហាយនៈ ។ វឌ្ឍនកម្ម អំពើឬការងារដែលនាំឲ្យចម្រើនផលប្រយោជន៍ ។ វឌ្ឍនកាល ឬ--សម័យ កាលឬសម័យដែលមានសេចក្ដីចម្រើនប្រយោជន៍ផ្សេងៗ ។ វឌ្ឍនធម៌ ធម៌ឬសភាវៈដែលនាំឲ្យកើតសេចក្ដីចម្រើន ។ វេវ. វប្បធម៌ ។ វឌ្ឍនភាព ភាវៈឬដំណើរនាំឲ្យចម្រើន ។ វឌ្ឍនាការ (បា. < វឌ្ឍន + អាការ) អាការនៃសេចក្ដីចម្រើន ។ល។ វឌ្ឍនៈ