វលាហក

វៈលាហៈកៈ សំ. បា. ( ន. ) មេឃ; ពពក, ពពក​ខាប់; ភ្លៀង ។ ទេវតា​អ្នក​បណ្ដាល​ឲ្យ​កើត​ភ្លៀង, ឲ្យ​កើត​ខ្យល់ ; វស្ស​វលាហក (វ័ស-សៈ--) វលាហក​បណ្ដាល​ឲ្យ​ធ្លាក់​ភ្លៀង; វាត​វលាហក (វាតៈ--) វលាហក​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​ខ្យល់ ។ សេះ, ច្រើន​ហៅ​ថា សេះ​វលាហក ។ ពលាហក