វាសនា

ពីWiktionary

វាស-ស្នា សំ. បា. ( ន. ) ចរិយា ឬ ចរិត​ដែល​អប់រំ​សន្សំ​ទុក​ឬ​កប់​ទុក​ក្នុង​ចិត្ត, ចរិយា​ដែល​ថ្នឹក​ស៊ប់​ស៊ាំ​ជាប់​ជា​ទម្លាប់​កែ​ប្រែ​ឬ​កម្ចាត់​ចោល​ពុំ​បាន, បុព្វ​ចរិយា​នៃ​កាយ​ប្រយោគ​និង​វចី​ប្រយោគ : មនុស្ស​មាន​វាសនា​ខុស​គ្នា ។ ពាក្យ​នេះ​ខ្មែរ​ច្រើន​ប្រើ​សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “សំណាង, ព្រេង​សំណាង, ភ័ព្វ​ព្រេង; បុណ្យ​ភ័ព្យ” : មាន​វាសនា​ល្អ, វាសនា​អាក្រក់ (សរសេរ​ក្លាយ​ជា វាស្នា តាម​សូរ​សំនៀង​និយាយ​ក៏​មាន សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ​ក៏​មាន) ។