Jump to content

វិកល

ពីWiktionary

--កៈល៉ៈ ឬ--កល់ សំ. បា. ( គុ. ) ដែល​ខ្វះ​ខាត, មិន​គ្រប់គ្រាន់; ពិការ : មនុស្ស​វិកល; វិកល​ភ្នែក​ម្ខាង​ (ខ្វាក់​ម្ខាង); វិកល​ចក្ខុ ឬ ចក្ខុ​វិកល ខ្វាក់​ភ្នែក; វិកល​ចរិត ខូច​ចរិត (ភ្លីភ្លើ, ឆ្កួត) ។ល។ ន. ដំណើរ​ខ្វះ​ខាត; ដំណើរ​ពិការ ។ វិកល​ភាព ដូច​គ្នា​នឹង វិកល្យ ។