វិត្តៈ

វិត-តៈ បា. ( ន. ) (វិត្ត) ទ្រព្យ, សម្បត្តិ ។ វិត្តន្តរាយ (វិត-តន់-តៈរ៉ាយ; < វិត្ត + អន្តរាយ) អន្តរាយ​ទ្រព្យ ។ វិត្ត​លាភ ការ​បាន​ទ្រព្យ ។ វិត្ត​វិនាស ការ​ខូច​ទ្រព្យ ។ល។