វិបត្តិ

ពីWiktionary

--បុ័ត-តិ ឬ --ប័ត សំ. បា. ( ន. ) សេចក្ដី​ប្រែប្រួល; ដំណើរ​ថ្លោះ​ធ្លាក់; សេចក្ដី​វិនាស, អន្តរាយ; វិបរិត; ដំណើរ​ទទួល​គ្រោះ​ថ្នាក់, ការ​រង​ទុក្ខ​លំបាក; ដំណើរ​ដុនដាប, ទន់​ទាប; ការ​ភ្លាត់​ខុស, ការ​ខុស​ទំនង; ដំណើរ​ហិន​ហោច, លិច​លង់, ធ្លាក់​ខ្លួន; សេចក្ដី​ស្លាប់ : មាន​វិបត្តិ, ប្រទះ​វិបត្តិ, វិបត្តិ​ចរិត ។ វិបត្តិ​ការណ៍ ឬ វិបត្តិ​ហេតុ ហេតុ, ដំណើរ ឲ្យ​កើត​វិបត្តិ ។ វិបត្តិ​មូល ឫស​ឬ​ទី​តាំង​នៃ​វិបត្តិ, ដើម​កំណើត​វិបត្តិ ។ល។